زهرا آزاد سرشت

زهرا آزاد سرشت در 22 مهر 1396 در خانه‌اش در کرمانشاه تحت شرایط مشکوکی مرده پیدا شد. در حالی که مقامات ادعا کردند او خودکشی کرده است، جزئیات زندگی او، زندانی شدن و فشارهایی که پس از آزادی با آن‌ها روبرو بود، واقعیت بسیار ناراحت‌کننده ‌تری را نشان می‌دهد. زهرا اصالتی کرد داشت و در ابتدا به اتهامات غیرسیاسی زندانی شد و در کانون اصلاح و تربیت زنان در زندان دیزل‌آباد دوران حبس خود را گذراند.

زندگی او زمانی تغییر کرد که به زندان کرمانشاه منتقل شد، جایی که او با زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد که به حبس ابد محکوم شده بود، هم‌سلول شد. زینب که سال‌ها بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بود، به دوست نزدیک زهرا تبدیل شد. با وجود اینکه مقامات زندان دیگر زندانیان را از ارتباط با زینب منع کرده بودند، زهرا این دستورات را نادیده گرفت و رابطه محکمی با او برقرار کرد. استقامت و شجاعت زینب تأثیر عمیقی بر زهرا گذاشت، که چهار سال در کنار او بود تا اینکه پس از پرداخت دیه برای جرمش آزاد شد.

پس از آزادی، زهرا همچنان با زینب درارتباط بود و مرتباً با او تماس می‌گرفت و حتی پس از انتقال زینب به زندان خوی در سال 1395 به دیدار او می‌رفت. در یکی از این بازدیدها، زهرا در یک ایست بازرسی در راه بازگشت به کرمانشاه دستگیر و درباره ادامه ارتباطش با زینب بازجویی شد. از آن لحظه به بعد، زهرا تحت نظر دائم نیروهای امنیتی بود. او با فشار فزاینده‌ای مواجه شد، از جمله درخواست‌هایی چون شرکت در یک مصاحبه تلویزیونی برای ادعای دروغین و برخلاف گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری، اینکه زینب در وضعیت خوبی است، ولی علی‌رغم وعده‌های مالی رژیم زهرا این درخواست را رد کرد.

با گذشت زمان، پیشنهادهای رژیم به تهدید تبدیل شد. حرکات زهرا به شدت زیر نظر گرفته شد و او به طور مکرر تحت فشار قرار گرفت تا خواسته‌های رژیم را بپذیرد. در روزی که جسد او توسط یکی از بستگانش کشف شد، او یک قرار ملاقات قبلی را از دست داده بود که باعث نگرانی شد. گزارش پزشکی قانونی علت مرگ او را خودکشی با دارو اعلام کرد، اما خانواده و دوستانش متقاعد نشدند، زیرا هیچ نشانه‌ای از رفتارهای خودکشی در زهرا ندیده بودند.

مرگ زهرا، مانند بسیاری دیگر در ایران، سؤالات عمیقاً نگران‌کننده‌ای درباره تاکتیک‌های رژیم برای خاموش کردن کسانی که برای حقوق خود ایستادگی می‌کنند، به وجود می‌آورد. جعل مرگ‌ها و خودکشی‌های اجباری به الگوی آشنایی در رژیم اسلامی تبدیل شده است، به ویژه برای افرادی مانند زهرا که از تسلیم شدن و سرکوب امتناع می‌ورزند.

داستان زهرا آزاد سرشت یادآور خطراتی است که کسانی که برای عدالت و آزادی در ایران می‌جنگند، با آن‌ها روبرو هستند. شجاعت او و امتناع از خیانت به دوستش، با وجود فشارهای عظیم، گواهی بر قدرت اوست. ما باید یاد او را گرامی بداریم و به مبارزه برای آزادی و دموکراسی ادامه دهیم و در برابر ظلمی که جان او را گرفت، متحد بایستیم.